Doorgaan naar hoofdcontent

Bewust zijn ziel

Ik weet dat mijn dagen zijn geteld
en ik tel ze,
want ik wil weten mijn som;
...dom
draad...
klaar ligt nieuw gewaad.

Wat mij voorttrok?

De dagen van weleer.
(Zij kijken op mij neer.)

Maar ik zie nu onder ogen,
andere ogen,
mij.

Mij ben ik.
Ik ben ik.
Ik ben.
Ik.

Goud glinstert.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Geestelijke leiding

De mens die over zichzelf nadenkt komt al spoedig tot het inzicht dat hij behalve het 'Zelf', dat hij met zijn gedachten, gevoelens en bewuste wilsimpulsen omvat, nog een tweede, krachtiger Zelf in zich draagt. Hij ervaart dan dat hij aan dit tweede Zelf onderworpen is als aan een hogere macht. In het begin zal de mens dit tweede Zelf ongetwijfeld als een lager wezen voelen dan het Zelf dat hij met zijn heldere, naar het goede en ware strevende, bewuste zieleleven kan overzien. En hij zal proberen dit lagere wezen te overwinnen. Een diepgaander zelfonderzoek kan echter over dit tweede Zelf nog iets anders aan het licht brengen. Als wij in het leven regelmatig terugkijken op wat we beleefd of gedaan hebben, kunnen we een merkwaardige ontdekking doen. Deze ontdekking zal naarmate we ouder worden steeds meer aan betekenis winnen. Als we ons namelijk afvragen: wat heb ik in een bepaalde tijd van mijn leven gedaan of gezegd? dan blijkt dat we een groot aantal dingen hebben gedaan

Gelatenheid

Deze keer iets over gelatenheid, het vermogen om kalm en evenwichtig te blijven op gevoelsmatig gebied, die innerlijke zee met haar somtijds woelige barensweeën, getijdestromen en draaikolken.  Gelatenheid houdt meer in dan 'lijdzame berusting in het lot', zoals tegenwoordig in menig woordenboek kortaf staat aangegeven. Gelatenheid wijst op een innerlijke activiteit die enerzijds bijdraagt tot verankering en versterking van het menselijke zelf en anderzijds zicht biedt op een wijdere horizon waarmee men fixatie op hoogstpersoonlijke zelfbelevingen die obsessieve vormen aannemen als emoties duurzaam de overhand nemen, zal kunnen gaan ontstijgen. In de late middeleeuwen werd 'gelaten' in onze lage landen uitgesproken als gelazen. De Duitse term Gelassenenheit heeft in diezelfde tijd dezelfde grondvorm: Gelazen. Dat in de zin van zich neerlaten , afdalen , met de latere betekenis: (1) gematigd, (2) rustig, (3) aan God of het goddelijke gewijd. Dat laatste (3) is qua beteke